Η βία δεν έχει χρώμα, κουλτούρα, χώρα, ήπειρο, κοινωνικό και οικονομικό status. Είναι μια μάστιγα που εξαπλώνεται ραγδαία σε όλον τον πλανήτη και που πλήττει, ιδιαίτερα, γυναίκες και ανήλικα κορίτσια ακόμα και μέσα στο ίδιο του το σπίτι.
Πολυάριθμες μελέτες καταλήγουν σε πολυάριθμα συμπεράσματα και στατιστικά στοιχεία. Κοινός παρανομαστής όλων; Το φύλο.
Ενδοοικογενειακή βία
Σωματική-ψυχολογική-οικονομική βία
Η βία στην οικογένεια έχει διάφορες μορφές. Ασφαλώς, η πιο φανερή και η πιο επικίνδυνη μορφή βίας είναι η σωματική. Παρόλα αυτά, μορφή βίας μπορεί να είναι και η ψυχολογική.
Περιπτώσεις ψυχολογικής βίας έχουμε:
Όταν ο άντρας ελέγχει την κάθε κίνηση της συζύγου του και κατακρίνει τις σχέσεις της με τους άλλους ανθρώπους.
Όταν την απομονώνει κοινωνικά από φίλους και συγγενείς
Όταν συστηματικά την ταπεινώνει και την υποτιμά, όταν την εκβιάζει και την εξευτελίζει
Όταν την απειλεί ότι θα της πάρει τα παιδιά
Όταν την διαβεβαιώνει ότι δεν μπορεί να τα καταφέρει μόνη της και ότι χωρίς αυτόν δεν πρόκειται να τα βγάλει πέρα
Η βία μπορεί επίσης να είναι και οικονομική. Πότε συμβαίνει αυτό;
Όταν ο άντρας θέλει να έχει τον έλεγχο των εσόδων και των εξόδων της συζύγου του
Όταν θέλει να διαχειρίζεται εκείνος τα έσοδα της
Όταν θέλει τη σύζυγο του να είναι οικονομικά εξαρτημένη από αυτόν
Η κακοποίηση δεν οφείλεται στη φτώχια και την ανεργία
Οι άνδρες που κακοποιούν τις γυναίκες τους ανήκουν σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Απλώς, αυτοί που ανήκουν στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα, έχουν τον τρόπο να καλύπτονται.
Η κακοποίηση δεν οφείλεται στο πότο
Οι γυναίκες δεν κακοποιούνται μόνο από άνδρες που πίνουν ή έχουν πρόβλημα αλκοολισμού. Ούτε βέβαια, όλοι οι άνδρες που πίνουν κακοποιούν τις συντρόφους τους. Το ποτό προσφέρει απλώς, ένα καλό άλλοθι για να απαλλαγούν από την ευθύνη τους. Αν ένας μεθυσμένος κάνει οποιαδήποτε άλλη εγκληματική πράξη δεν απαλλάσσεται αλλά τιμωρείται από το νόμο!
(Από την εκστρατεία κατά της βίας στην οικογένεια της Γενικής Γραμματείας Ισότητας)
Ελλάδα
Η βία στην οικογένεια είναι ένα πολύ διαδεδομένο φαινόμενο, ειδικά στην εποχή μας, που η ανθρώπινη ελευθερία και αξιοπρέπεια χάνουν όλο και περισσότερο την αξία τους. Ασκείται από τους ισχυρότερους προς τους πιο αδύναμους. Οι δράστες είναι συνήθως άνδρες και τα θύματα γυναίκες, ηλικιωμένοι και παιδιά.
Η βία κατά των γυναικών εκδηλώνεται, κάθε φορά, με πολλές και διαφορετικής βαρύτητας εγκληματικές πράξεις. Δυστυχώς, αν αυτές οι πράξεις συνέβαιναν έξω από το σπίτι θα τιμωρούνταν από τον νόμο και θα καταδικάζονταν από το κοινωνικό σύνολο χωρίς ενδοιασμούς.
Η βία εκτός από σωματική, μπορεί να είναι ψυχολογική ή/και οικονομική. Η ψυχολογική ή οικονομική βία δεν καταλήγουν πάντα και σε σωματική. Όμως, μια σωματικά κακοποιημένη γυναίκα έχει σίγουρα κακοποιηθεί και ψυχολογικά.
Τα στάδια του κύκλου αυτής της βίας είναι τα εξής:
Επίθεση
Μετάνοια
Συγγνώμη
Φροντίδα του θύματος
Υποσχέσεις ότι δεν θα επαναληφθεί
Περίοδος συμφιλίωσης και εξιλέωσης
Επίθεση
Η σωματική βία φτάνει έως το βιασμό και τη σεξουαλική κακοποίηση, σε ορισμένες περιπτώσεις και το φόνο.
Στην Ελλάδα, μία στις δύο γυναίκες που δολοφονούνται κάθε χρόνο είναι θύματα τωρινού ή πρώην συντρόφου τους, ενώ μία στις πέντε γυναίκες υπήρξε θύμα ξυλοδαρμού, τουλάχιστον μια φορά, από τον άνδρα της.
Οι άνδρες που κακοποιούν τις γυναίκες τους ανήκουν σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Ωστόσο, σύμφωνα με τα στοιχεία του Κέντρου Υποδοχής Κακοποιημένων Γυναικών Αθήνας, οι απόφοιτοι τεχνολογικής εκπαίδευσης έρχονται πρώτοι στη σωματική κακοποίηση, σε ποσοστό που φτάνει το 100%, ενώ ακολουθούν αυτοί της πανεπιστημιακής, με ποσοστό 78,9%!
Όπως σημειώνεται στην έκθεση, η συμπεριφορά του δράστη αποδίδεται καταρχήν σε κοινωνικά αίτια, ενώ σε ελάχιστες περιπτώσεις οφείλεται σε ψυχοπαθολογικά προβλήματα.
Οι γυναίκες κάνουν πολλές προσπάθειες να σταματήσουν να είναι θύματα βίας. Πολλές φορές δεν τα καταφέρνουν και καταλήγουν να αυτο-απομονώνονται Κυριεύονται από αισθήματα ντροπής και ενοχής, αισθάνονται οι ίδιες υπεύθυνες για ό,τι τους συμβαίνει.
Όποιος γνωρίζει μια γυναίκα που κακοποιείται από τον άνδρα της, πρέπει να την ενθαρρύνει και να την προτρέψει να σταματήσει να το δέχεται, να ζητήσει βοήθεια από ειδικούς και να απευθυνθεί στην αστυνομία. Ακόμα και αν οι αστυνομικοί τη συμβουλέψουν να μην προχωρήσει και να συμβιβαστεί με τον άνδρα της (διότι έχουν καταγραφεί πολλά τέτοια περιστατικά) δεν πρέπει να το κάνει. Το πρόβλημα σχεδόν ποτέ δεν λύνεται από μόνο του.
Η βία δεν έχει χρώμα
Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2008
Υπνωτισμός : ένα ταξίδι στο υποσυνείδητο
Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2008
Από την αρχαιότητα είναι γνωστή η επιβολή στο ανθρώπινο σώμα, αλλά και η ύπαρξη επίσης θαυματοποιών στα πιο πρόσφατα, που θεράπευαν ασθενείς με την ψηλάφηση των μαγνητικών κέντρων του σώματός τους, ενώ τους κοίταζαν έντονα στα μάτια.
Σήμερα όλοι γνωρίζουν πως, υπνωτισμός είναι μια επιστήμη που αφορά την επιβολή στο άτομο χρησιμοποιώντας λεκτική επιρροή, υπνωτιστικές ικανότητες και τη βοήθεια ενός αντικειμένου που βοηθά στη χαλάρωση και κατ’ επέκταση στην ύπνωση του ασθενούς. Το αντικείμενο μπορεί να είναι ένα εκκρεμές ή το λεγόμενο μάτι που αποτελείται από μια σειρά κύκλων που μοιάζουν να γυρίζουν αιχμαλωτίζοντας το βλέμμα. Αντικατέστησε το έντονο βλέμμα του υπνωτιστή, τον προσωπικό μαγνητισμό του, την «υπερφυσική δύναμή του»,που του επέφερε τεράστια φήμη και αμέτρητους οπαδούς ,μια και σήμερα η ύπνωση μπορεί να διδαχθεί στον καθένα έστω κι αν δεν έχει το έμφυτο χάρισμα του μαγνητισμού.
Ο Αυστριακός Σίγκμουντ Φρόιντ χρησιμοποιούσε την ύπνωση σε ασθενείς με ψυχικά κυρίως νοσήματα , βοηθώντας τους να φτάσουν στα πιο βαθιά επίπεδα της ύπαρξής τους ,αντιμετωπίζοντας πρόσωπο με πρόσωπο αυτά που τους βασάνιζαν και έτσι οδηγώντας τους στη θεραπεία.
Τι συμβαίνει όμως σε ένα υπνωτισμένο άτομο;
Μοιάζει να κοιμάται, όμως έχει πλήρη συνείδηση απέναντι στον υπνωτιστή του και υπακούει μόνο σ’ αυτόν. Ταυτόχρονα όμως είναι αποστασιοποιημένο από τον κόσμο και είναι σε θέση να εξερευνήσει τον εαυτό του. Διατηρεί και τις συνειδητές και τις ασυνείδητες πνευματικές του δραστηριότητες, αλλά ξεχωριστά τις μεν από τις δε. Λειτουργεί με τη λογική, απλώς αισθάνεται ότι παρακολουθεί από μακριά όσα βιώνει.
Με την ύπνωση γίνεται κανείς πιο δυνατός μια και επιβάλλεται στον εαυτό του, ανακουφίζεται από τον πόνο, αντιμετωπίζει εθισμούς και εμμονές–μια και μπορούμε να φτάσουμε στο υποσυνείδητο και να χτυπήσουμε το πρόβλημα στη ρίζα του-αλλά και ψυχοσωματικές ασθένειες.
Ένας έμπειρος υπνωτιστής μιλώντας στο βαθύτερο επίπεδο της ύπαρξης του ατόμου μπορεί βρει, αλλά και να βοηθήσει να ξεπεράσει και να αντιμετωπίσει τα ψυχικά του τραύματα το άτομο,αρκεί να μην του επιβάλλει πράγματα που είναι αντίθετα με τις αρχές του. Μπορεί να του επιβάλει πράγματα που θα πρέπει να κάνει όταν ξυπνήσει και που αφορούν κακές συνήθειες( π. χ να σταματήσει το κάπνισμα, το αλκοόλ, κ. λ. π)
Όλοι μπορούμε να υπνωτιστούμε κάποιοι είναι πιο δεκτικοί, άλλοι λιγότερο, αρκεί να είμαστε σε κατάσταση ηρεμίας , καθισμένοι άνετα και αναπαυτικά , έτοιμοι για ένα ταξίδι στα μονοπάτια του ασυνείδητού μας, εκεί όπου όλα καταγράφονται μόνιμα, , προκειμένου να αναλύσουμε αυτά που θα δούμε, για να γίνουμε καλύτεροι και ευτυχέστεροι. Για να έχει επιτυχία όμως το ταξίδι πρέπει να βρούμε τον κατάλληλο οδηγό- υπνωτιστή, που θα μας οδηγήσει από τα ασφαλέστερα μονοπάτια και θα μας φέρει πίσω σώους και αβλαβείς, γιατί και η επιστροφή θέλει την κατάλληλη τεχνική για να μην κινδυνέψουμε να πέσουμε σε μόνιμη ύπνωση.
Σήμερα όλοι γνωρίζουν πως, υπνωτισμός είναι μια επιστήμη που αφορά την επιβολή στο άτομο χρησιμοποιώντας λεκτική επιρροή, υπνωτιστικές ικανότητες και τη βοήθεια ενός αντικειμένου που βοηθά στη χαλάρωση και κατ’ επέκταση στην ύπνωση του ασθενούς. Το αντικείμενο μπορεί να είναι ένα εκκρεμές ή το λεγόμενο μάτι που αποτελείται από μια σειρά κύκλων που μοιάζουν να γυρίζουν αιχμαλωτίζοντας το βλέμμα. Αντικατέστησε το έντονο βλέμμα του υπνωτιστή, τον προσωπικό μαγνητισμό του, την «υπερφυσική δύναμή του»,που του επέφερε τεράστια φήμη και αμέτρητους οπαδούς ,μια και σήμερα η ύπνωση μπορεί να διδαχθεί στον καθένα έστω κι αν δεν έχει το έμφυτο χάρισμα του μαγνητισμού.
Ο Αυστριακός Σίγκμουντ Φρόιντ χρησιμοποιούσε την ύπνωση σε ασθενείς με ψυχικά κυρίως νοσήματα , βοηθώντας τους να φτάσουν στα πιο βαθιά επίπεδα της ύπαρξής τους ,αντιμετωπίζοντας πρόσωπο με πρόσωπο αυτά που τους βασάνιζαν και έτσι οδηγώντας τους στη θεραπεία.
Τι συμβαίνει όμως σε ένα υπνωτισμένο άτομο;
Μοιάζει να κοιμάται, όμως έχει πλήρη συνείδηση απέναντι στον υπνωτιστή του και υπακούει μόνο σ’ αυτόν. Ταυτόχρονα όμως είναι αποστασιοποιημένο από τον κόσμο και είναι σε θέση να εξερευνήσει τον εαυτό του. Διατηρεί και τις συνειδητές και τις ασυνείδητες πνευματικές του δραστηριότητες, αλλά ξεχωριστά τις μεν από τις δε. Λειτουργεί με τη λογική, απλώς αισθάνεται ότι παρακολουθεί από μακριά όσα βιώνει.
Με την ύπνωση γίνεται κανείς πιο δυνατός μια και επιβάλλεται στον εαυτό του, ανακουφίζεται από τον πόνο, αντιμετωπίζει εθισμούς και εμμονές–μια και μπορούμε να φτάσουμε στο υποσυνείδητο και να χτυπήσουμε το πρόβλημα στη ρίζα του-αλλά και ψυχοσωματικές ασθένειες.
Ένας έμπειρος υπνωτιστής μιλώντας στο βαθύτερο επίπεδο της ύπαρξης του ατόμου μπορεί βρει, αλλά και να βοηθήσει να ξεπεράσει και να αντιμετωπίσει τα ψυχικά του τραύματα το άτομο,αρκεί να μην του επιβάλλει πράγματα που είναι αντίθετα με τις αρχές του. Μπορεί να του επιβάλει πράγματα που θα πρέπει να κάνει όταν ξυπνήσει και που αφορούν κακές συνήθειες( π. χ να σταματήσει το κάπνισμα, το αλκοόλ, κ. λ. π)
Όλοι μπορούμε να υπνωτιστούμε κάποιοι είναι πιο δεκτικοί, άλλοι λιγότερο, αρκεί να είμαστε σε κατάσταση ηρεμίας , καθισμένοι άνετα και αναπαυτικά , έτοιμοι για ένα ταξίδι στα μονοπάτια του ασυνείδητού μας, εκεί όπου όλα καταγράφονται μόνιμα, , προκειμένου να αναλύσουμε αυτά που θα δούμε, για να γίνουμε καλύτεροι και ευτυχέστεροι. Για να έχει επιτυχία όμως το ταξίδι πρέπει να βρούμε τον κατάλληλο οδηγό- υπνωτιστή, που θα μας οδηγήσει από τα ασφαλέστερα μονοπάτια και θα μας φέρει πίσω σώους και αβλαβείς, γιατί και η επιστροφή θέλει την κατάλληλη τεχνική για να μην κινδυνέψουμε να πέσουμε σε μόνιμη ύπνωση.
Σοβαρέ Κλόουν
Αν είσαι και εσύ ένας σοβαρός κλοουν
Νιώθω μια απέραντη ευτυχία ,που λόγω δουλειάς δεν μπόρεσα όλο αυτό το διάστημα να παρακολουθήσω όλους αυτούς τους γελοίους τύπους -όπως ο Μάκης ,ο Θέμος ,ο Ζαχόπουλος, ο Χ και ο Ψ απατεώνας που περιφέρεται στα κανάλια- την άθλια κόντρα πάνω στον τάφο του Χριστόδουλου για τη διαδοχή στον αρχιεπισκοπικό χρόνο ή την αστεία κυβέρνηση που μας έχει κάτσει στο σβέρκο και την ακόμη πιο αστεία αντιπολίτευση που δεν μπορεί σε άδεια εστία να βάλει γκολ.
Νιώθω όμως και μια απέραντη θλίψη και δυστυχία ,που συνεχίζω να ζω και να εργάζομαι σε μια χώρα που δεν έχει κανένα όραμα και στόχο, που νοιάζεται μόνο για κουτσομπολιά και καλομοίρες , που βάζει το μάτι στην κλειδαρότρυπα του κάθε Ζαχόπουλου και παρακολουθεί αποχαυνωμένη την κόντρα επιχειρηματιών-δημοσιογράφων ,όπως θα παρακολουθήσουν μεθαύριο το ντέρμπι ΠΑΟΚ-Αρης ,την ώρα που ο πληθωρισμός τρέχει με 3,9% , τα νοικοκυριά πνίγονται από τα χρέη, η ανεργία και η ακρίβεια καλπάζουν. Να τη χαίρεστε αυτή τη γελοία χώρα. Εγώ δεν τη χαίρομαι καθόλου.
καλημέρα σας!
Νιώθω μια απέραντη ευτυχία ,που λόγω δουλειάς δεν μπόρεσα όλο αυτό το διάστημα να παρακολουθήσω όλους αυτούς τους γελοίους τύπους -όπως ο Μάκης ,ο Θέμος ,ο Ζαχόπουλος, ο Χ και ο Ψ απατεώνας που περιφέρεται στα κανάλια- την άθλια κόντρα πάνω στον τάφο του Χριστόδουλου για τη διαδοχή στον αρχιεπισκοπικό χρόνο ή την αστεία κυβέρνηση που μας έχει κάτσει στο σβέρκο και την ακόμη πιο αστεία αντιπολίτευση που δεν μπορεί σε άδεια εστία να βάλει γκολ.
Νιώθω όμως και μια απέραντη θλίψη και δυστυχία ,που συνεχίζω να ζω και να εργάζομαι σε μια χώρα που δεν έχει κανένα όραμα και στόχο, που νοιάζεται μόνο για κουτσομπολιά και καλομοίρες , που βάζει το μάτι στην κλειδαρότρυπα του κάθε Ζαχόπουλου και παρακολουθεί αποχαυνωμένη την κόντρα επιχειρηματιών-δημοσιογράφων ,όπως θα παρακολουθήσουν μεθαύριο το ντέρμπι ΠΑΟΚ-Αρης ,την ώρα που ο πληθωρισμός τρέχει με 3,9% , τα νοικοκυριά πνίγονται από τα χρέη, η ανεργία και η ακρίβεια καλπάζουν. Να τη χαίρεστε αυτή τη γελοία χώρα. Εγώ δεν τη χαίρομαι καθόλου.
καλημέρα σας!
Εγωισμός
Ο εγωισμος ειναι περισσοτερο μια παθηση (παθος) της ψυχης.
Ειναι ευκολο για οποιονδηποτε να καταλαβει, οτι η φυση του ανθρωπου ειναι να ζει σε ομαδες, που τα μελη της συνεργαζονται μεταξυ τους. Το αντιθετο (η απομονωση), αποτελει μαλιστα τιμωρια. Ειναι επισης ευκολο να δει κανεις, οτι οτιδηποτε εχει φτιαχτει για την διευκολυνση της ζωης μας, ειναι αποτελεσμα συνεργασιας (και οχι ανταγωνισμου οπως επικαλουνται καποιοι). Ακομα και στις περιπτωσεις οπου ομαδες ανταγωνιζονται για πετυχουν ενα στοχο, η καλη συνεργασια μεσα στην ομαδα ειναι αυτο που οδηγει στην επιτυχια της ομαδας. Αντιθετα η αναπτυξη του εγωισμου στα μελη μιας ομαδας οδηγει στην διαλυση της. Ο εγωισμος, οταν εμποδιζει την συνεργασια, γινεται εμποδιο στην αναπτυξη του ανθρωπου και αυτη η συνειδητοποιηση οδηγει στην απορριψη του.
Ετσι ο εγωσμος σχετιζεται με αυτη την κατανοηση και ειναι ασχετος με την τοποθετηση στο θεμα του θεου. Πιστοι και αθεοι εχουν περιπου την ιδια πιθανοτητα να ειναι εγωιστες η οχι.
Ο μονος πιθανος συσχετισμος που μπορει να γινει, ειναι επειδη καποιοι για να ακολουθησουν τον δρομο της συνεργασιας, πρεπει να φοβουνται την τιμωρια (απο τον θεο) γιατι ετσι εμαθαν απο τα παιδικα τους χρονια (να φοβουνται τον <πατερα> μεσω της διαπαιδαγωγησης με σκληρη τιμωρια). Θα προσεθετα μαλιστα οτι τετοιου τυπου ανθρωποι γινονται καταναγκαστικα συνεργατικοι κατι που δεν ειναι και το καλυτερο δυνατο. Αυτοι που εμαθαν να παρατηρουν, να καταλαβαινουν και να πραττουν συμφωνα με την λογικη, απορριπτουν τον εγωισμο ειτε ειναι θεοσεβουμενοι (και οχι θεοφοβουμενοι) ειτε αθεοι.
Οσο για την θεση οτι ο αθεος ειναι εγωιστης μονο και μονο επειδη απορριπτει τον θεο, αφου αντικαθιστα τον θεο με τον εαυτο του, εχω να παρατηρησω το εξης, οτι καλο ειναι την σχεση ενος ανθρωπου με τον θεο να μην την κρινουν οι ανθρωποι. Οι ανθρωποι να κρινουν μονο τα ανθρωπινα και ας κοιταξουν επιτελους πως θα βελτιωσουν τις σχεσεις μεταξυ τους γιατρευοντας τον εγωισμο τους.
Υ.Γ. Μην μπερδεψετε τον εγωισμο με την αυτοεκτιμηση και τον αυτοσεβασμο.
Ειναι ευκολο για οποιονδηποτε να καταλαβει, οτι η φυση του ανθρωπου ειναι να ζει σε ομαδες, που τα μελη της συνεργαζονται μεταξυ τους. Το αντιθετο (η απομονωση), αποτελει μαλιστα τιμωρια. Ειναι επισης ευκολο να δει κανεις, οτι οτιδηποτε εχει φτιαχτει για την διευκολυνση της ζωης μας, ειναι αποτελεσμα συνεργασιας (και οχι ανταγωνισμου οπως επικαλουνται καποιοι). Ακομα και στις περιπτωσεις οπου ομαδες ανταγωνιζονται για πετυχουν ενα στοχο, η καλη συνεργασια μεσα στην ομαδα ειναι αυτο που οδηγει στην επιτυχια της ομαδας. Αντιθετα η αναπτυξη του εγωισμου στα μελη μιας ομαδας οδηγει στην διαλυση της. Ο εγωισμος, οταν εμποδιζει την συνεργασια, γινεται εμποδιο στην αναπτυξη του ανθρωπου και αυτη η συνειδητοποιηση οδηγει στην απορριψη του.
Ετσι ο εγωσμος σχετιζεται με αυτη την κατανοηση και ειναι ασχετος με την τοποθετηση στο θεμα του θεου. Πιστοι και αθεοι εχουν περιπου την ιδια πιθανοτητα να ειναι εγωιστες η οχι.
Ο μονος πιθανος συσχετισμος που μπορει να γινει, ειναι επειδη καποιοι για να ακολουθησουν τον δρομο της συνεργασιας, πρεπει να φοβουνται την τιμωρια (απο τον θεο) γιατι ετσι εμαθαν απο τα παιδικα τους χρονια (να φοβουνται τον <πατερα> μεσω της διαπαιδαγωγησης με σκληρη τιμωρια). Θα προσεθετα μαλιστα οτι τετοιου τυπου ανθρωποι γινονται καταναγκαστικα συνεργατικοι κατι που δεν ειναι και το καλυτερο δυνατο. Αυτοι που εμαθαν να παρατηρουν, να καταλαβαινουν και να πραττουν συμφωνα με την λογικη, απορριπτουν τον εγωισμο ειτε ειναι θεοσεβουμενοι (και οχι θεοφοβουμενοι) ειτε αθεοι.
Οσο για την θεση οτι ο αθεος ειναι εγωιστης μονο και μονο επειδη απορριπτει τον θεο, αφου αντικαθιστα τον θεο με τον εαυτο του, εχω να παρατηρησω το εξης, οτι καλο ειναι την σχεση ενος ανθρωπου με τον θεο να μην την κρινουν οι ανθρωποι. Οι ανθρωποι να κρινουν μονο τα ανθρωπινα και ας κοιταξουν επιτελους πως θα βελτιωσουν τις σχεσεις μεταξυ τους γιατρευοντας τον εγωισμο τους.
Υ.Γ. Μην μπερδεψετε τον εγωισμο με την αυτοεκτιμηση και τον αυτοσεβασμο.
Ελεύθερη σκέψη...
Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2008
Ελεύθερη σκέψη... Για μένα, η ελεύθερη σκέψη είναι η "διαδικασία" με την οποία προβληματιζόμαστε ή παίρνουμε αποφάσεις, χωρίς όμως κανέναν περιορισμό από παράγοντες κοινωνικούς, θρησκευτικούς, στερεότυπα κλπ.
Όχι και τόσο εύκολο όσο φαίνεται. Ποια γυναίκα πουχου σε μία πατριαρχική οικογένεια θα τολμήσει μόνο να σκεφθεί ότι έχει πολύ παραπάνω δικαιώματα απ' όσα φαντάζεται; Σε μία κλειστή κοινωνία ποιο ζευγάρι θα τολμήσει να σκεφθεί καν να αποκτήσει παιδί εκτός γάμου;
Είναι παράγοντες που μας επηρεάζουν - άλλοτε το συνειδητοποιούμε κι άλλοτε όχι. Αλλά, όπως είπες roumana, οι ελεύθερες σκέψεις είναι όντως αυτές που βοηθούν στην εξέλιξη της κάθε κοινωνίας. Αλοίμονο αν όλοι σκεφτόμασταν όπως οι γονείς μας. Τότε θα είχαμε μείνει πολύ πίσω.
Η ελεύθερη σκέψη ακολουθείται πολλές φορές από επανάσταση και τάση διαφοροποίησης [καλά το γραψα;] από την προηγούμενη γενιά. Πολιτισμοί στους οποίους ανθεί η ελεύθερη σκέψη - και άρα η ελεύθερη διακίνηση ιδεών - ανθούν και εξελίσσονται. Πολιτισμοί όπου δεν ευνοείται η ελεύθερη σκέψη, παραμένουν σχετικά στάσιμοι.
Οι έννοιες οι οποίες αποτελούν ιδανικά δεν είναι καθόλου ασαφείς. Όμως έχουν εσκεμμένα παραποιηθεί τόσο, ώστε να μας βάζουν και εμάς στον πειρασμό να κάνουμε εκπτώσεις του τύπου, «αφού δεν μπορώ να το έχω, ας αρκεστώ σε ένα μέρος του όλου» και το χειρότερο είναι ότι φτάνουμε και στο σημείο να ταυτίσουμε το επιμέρους με το παν. Γι αυτό, π.χ. σε μία άλλη συζήτηση έβγαινε περίπου το συμπέρασμα ότι, εφόσον δεν έχουμε χούντα έχουμε δημοκρατία.
Το ίδιο συμβαίνει και με την επιλογή. Μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα στη μία ή στην άλλη προκατάληψη. Από τότε ακόμα που θυμάμαι τον εαυτό μου έχω μάθει από κάποιους άλλους να σκέφτομαι με συγκεκριμένο τρόπο να ακολουθώ κάποια δεδομένα και κάποια στάνταρ. ΟΛΕΣ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΕΣ .Αυτό που ονομάζουμε διαπαιδαγώγηση, τις περισσότερες φορές είναι μάλλον χειραγώγηση. Η αναζήτηση βέβαια είναι μία καλή προσπάθεια να αποβάλλεις κάποια από τα δεδομένα (για μένα πιο σημαντική από την επιλογή) αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε με τι ακριβώς έχουμε να κάνουμε.
Η ελεύθερη σκέψη δεν είναι κάποιο θείο δώρο, ούτε δικαίωμα το οποίο παραχωρείται από κάποιο καθεστώς. Επιδιώκοντας την, πρέπει πρώτα να έρθουμε σε αντιπαράθεση με τον ίδιο μας τον εαυτό.
Όχι και τόσο εύκολο όσο φαίνεται. Ποια γυναίκα πουχου σε μία πατριαρχική οικογένεια θα τολμήσει μόνο να σκεφθεί ότι έχει πολύ παραπάνω δικαιώματα απ' όσα φαντάζεται; Σε μία κλειστή κοινωνία ποιο ζευγάρι θα τολμήσει να σκεφθεί καν να αποκτήσει παιδί εκτός γάμου;
Είναι παράγοντες που μας επηρεάζουν - άλλοτε το συνειδητοποιούμε κι άλλοτε όχι. Αλλά, όπως είπες roumana, οι ελεύθερες σκέψεις είναι όντως αυτές που βοηθούν στην εξέλιξη της κάθε κοινωνίας. Αλοίμονο αν όλοι σκεφτόμασταν όπως οι γονείς μας. Τότε θα είχαμε μείνει πολύ πίσω.
Η ελεύθερη σκέψη ακολουθείται πολλές φορές από επανάσταση και τάση διαφοροποίησης [καλά το γραψα;] από την προηγούμενη γενιά. Πολιτισμοί στους οποίους ανθεί η ελεύθερη σκέψη - και άρα η ελεύθερη διακίνηση ιδεών - ανθούν και εξελίσσονται. Πολιτισμοί όπου δεν ευνοείται η ελεύθερη σκέψη, παραμένουν σχετικά στάσιμοι.
Οι έννοιες οι οποίες αποτελούν ιδανικά δεν είναι καθόλου ασαφείς. Όμως έχουν εσκεμμένα παραποιηθεί τόσο, ώστε να μας βάζουν και εμάς στον πειρασμό να κάνουμε εκπτώσεις του τύπου, «αφού δεν μπορώ να το έχω, ας αρκεστώ σε ένα μέρος του όλου» και το χειρότερο είναι ότι φτάνουμε και στο σημείο να ταυτίσουμε το επιμέρους με το παν. Γι αυτό, π.χ. σε μία άλλη συζήτηση έβγαινε περίπου το συμπέρασμα ότι, εφόσον δεν έχουμε χούντα έχουμε δημοκρατία.
Το ίδιο συμβαίνει και με την επιλογή. Μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα στη μία ή στην άλλη προκατάληψη. Από τότε ακόμα που θυμάμαι τον εαυτό μου έχω μάθει από κάποιους άλλους να σκέφτομαι με συγκεκριμένο τρόπο να ακολουθώ κάποια δεδομένα και κάποια στάνταρ. ΟΛΕΣ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΕΣ .Αυτό που ονομάζουμε διαπαιδαγώγηση, τις περισσότερες φορές είναι μάλλον χειραγώγηση. Η αναζήτηση βέβαια είναι μία καλή προσπάθεια να αποβάλλεις κάποια από τα δεδομένα (για μένα πιο σημαντική από την επιλογή) αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε με τι ακριβώς έχουμε να κάνουμε.
Η ελεύθερη σκέψη δεν είναι κάποιο θείο δώρο, ούτε δικαίωμα το οποίο παραχωρείται από κάποιο καθεστώς. Επιδιώκοντας την, πρέπει πρώτα να έρθουμε σε αντιπαράθεση με τον ίδιο μας τον εαυτό.
Ψυχικά όνειρα
Τα λεγόμενα ψυχικά όνειρα μας πηγαίνουν βαθιά στις εσώτερες διαστάσεις του υποσυνειδήτου, στα βαθύτερα στρώματα της ύπαρξης μας. Πολλοί λαοί και πολιτισμοί πιστεύουν ότι τα όνειρα είναι ο τόπος όπου μπορεί κανείς να συναντήσει τους προγόνους του, ενώ κάποιες άλλες παραδόσεις μιλούν για πνευματικούς οδηγούς που εμφανίζονται στα όνειρα για καθοδήγηση σε δύσκολες στιγμές της ζωής μας. Κάποιες κατηγορίες ψυχικών ονείρων ταξιδεύουν τον ονειρευόμενο σε άλλες διαστάσεις, όπως είναι τα όνειρα με τα αστρικά ταξίδια.
Τηλεπαθητικά όνειρα ή όνειρα από προηγούμενες ζωές, αλλά και προγνωστικά ή προφητικά όνειρα έρχονται να μας προβληματίσουν και να υπενθυμίσουν ότι ό άνθρωπος κρύβει μέσα του τεράστιες δυνατότητες, που μας αποκαλύπτονται μόνο όταν το συνειδητό μας μέρος, ο ορθολογισμός και η τετράγωνη λογική κοιμούνται, δίνοντας έτσι την ευκαιρία, κάθε βράδυ, να μπούμε στα βαθύτερα επίπεδα του υποσυνείδητου και της ψυχής μας.
Όπως πιστεύουν οι ερευνητές, όλοι έχουμε , σε κάποια στιγμή της ζωής μας, έρθει σε επαφή με αυτή την πλευρά του ψυχικού μας κόσμου, άσχετα αν το θυμόμαστε ή όχι. Με άλλα λόγια, όλοι μας έχουμε την εμπειρία των ψυχικών ονείρων, σε κάποια μορφή. Αυτά τα όνειρα έχουν κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που μπορούν να μας βοηθήσουν να αναγνωρίσουμε αν ένα όνειρο εμπίπτει σε αυτή την κατηγορία. Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι:
ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΕΝΟΣ ΨΥΧΙΚΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ
Είναι πολύ ρεαλιστικό, σαν μια βιωμένη εμπειρία περισσότερο παρά σαν όνειρο.
Η ποιότητα των χρωμάτων ή του φωτός είναι διαφορετική από τα συνηθισμένα όνειρα.
Υπάρχει μια ασυνήθιστα έντονη καθαρότητα.
Αφήνει μια έντονη αίσθηση στον ονειρευόμενο ότι έχει προειδοποιηθεί για κάτι ή κάτι του έχει αποκαλυφθεί.
Αν ένα όνειρο έχει αυτά τα χαρακτηριστικά, σημειώστε το. Κρατώντας ένα τετράδιο που γράφετε τα όνειρά σας μπορείτε να ανακαλύψετε μοτίβα στα όνειρά σας και πιθανόν θα ανακαλύψετε ότι έχετε δει πολλές φορές τέτοιου είδους όνειρα. Συγκρίνοντας τα όνειρά σας με την καθημερινότητα για ένα χρονικό διάστημα, πιθανόν να διαπιστώσετε την ακρίβεια των προγνώσεων και των προβλέψεων σας. Επίσης ελέγξτε αν μέσα στην οικογένειά σας υπήρχαν ή υπάρχουν άτομα με τα ίδια ή παρόμοια όνειρα, μια και αυτή η ικανότητα συνήθως υπάρχει μέσα σε οικογένειες.
Τηλεπαθητικά όνειρα ή όνειρα από προηγούμενες ζωές, αλλά και προγνωστικά ή προφητικά όνειρα έρχονται να μας προβληματίσουν και να υπενθυμίσουν ότι ό άνθρωπος κρύβει μέσα του τεράστιες δυνατότητες, που μας αποκαλύπτονται μόνο όταν το συνειδητό μας μέρος, ο ορθολογισμός και η τετράγωνη λογική κοιμούνται, δίνοντας έτσι την ευκαιρία, κάθε βράδυ, να μπούμε στα βαθύτερα επίπεδα του υποσυνείδητου και της ψυχής μας.
Όπως πιστεύουν οι ερευνητές, όλοι έχουμε , σε κάποια στιγμή της ζωής μας, έρθει σε επαφή με αυτή την πλευρά του ψυχικού μας κόσμου, άσχετα αν το θυμόμαστε ή όχι. Με άλλα λόγια, όλοι μας έχουμε την εμπειρία των ψυχικών ονείρων, σε κάποια μορφή. Αυτά τα όνειρα έχουν κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που μπορούν να μας βοηθήσουν να αναγνωρίσουμε αν ένα όνειρο εμπίπτει σε αυτή την κατηγορία. Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι:
ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΕΝΟΣ ΨΥΧΙΚΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ
Είναι πολύ ρεαλιστικό, σαν μια βιωμένη εμπειρία περισσότερο παρά σαν όνειρο.
Η ποιότητα των χρωμάτων ή του φωτός είναι διαφορετική από τα συνηθισμένα όνειρα.
Υπάρχει μια ασυνήθιστα έντονη καθαρότητα.
Αφήνει μια έντονη αίσθηση στον ονειρευόμενο ότι έχει προειδοποιηθεί για κάτι ή κάτι του έχει αποκαλυφθεί.
Αν ένα όνειρο έχει αυτά τα χαρακτηριστικά, σημειώστε το. Κρατώντας ένα τετράδιο που γράφετε τα όνειρά σας μπορείτε να ανακαλύψετε μοτίβα στα όνειρά σας και πιθανόν θα ανακαλύψετε ότι έχετε δει πολλές φορές τέτοιου είδους όνειρα. Συγκρίνοντας τα όνειρά σας με την καθημερινότητα για ένα χρονικό διάστημα, πιθανόν να διαπιστώσετε την ακρίβεια των προγνώσεων και των προβλέψεων σας. Επίσης ελέγξτε αν μέσα στην οικογένειά σας υπήρχαν ή υπάρχουν άτομα με τα ίδια ή παρόμοια όνειρα, μια και αυτή η ικανότητα συνήθως υπάρχει μέσα σε οικογένειες.
Συνειδητά Όνειρα
Συνειδητά Όνειρα
Τα συνειδητά όνειρα μπορείτε να πετάξετε και με τη θέληση σας;
Τα συνειδητά (lucid) όνειρα είναι όταν ξαφνικά μέσα στα όνειρά σας αρχίζετε να συνειδητοποιείτε ότι όντως ονειρεύεστε και μπορείτε λίγο πολύ να κάνετε ότι θέλετε. Ο βαθμός συνείδησης μπορεί να κυμαίνει από όνειρο σε όνειρο. Μπορεί απλώς για μια στιγμή να το συνειδητοποιήσατε και να συνεχίσατε να παίζετε το ρόλο σας όπως το ορίζει το όνειρο σας, μπορεί να συνειδητοποιήσατε όντως ότι ονειρεύεστε και να κάνετε ότι θέλετε (συνειδητά πια) με τα πρόσωπα ή τα αντικείμενα που βλέπετε στα όνειρα σας, μπορείτε επίσης να αλλάξετε όλο το όνειρο, να πετάξετε, να δημιουργήσετε καινούρια πρόσωπα για να τα ρωτήσετε ή να κάνετε μαζί τους ότι θέλετε (ναι μπορεί να παει ο νους σας στο πονηρό). Μπορείτε να φτάσετε σε τέτοιο βαθμό συνείδησης που θα νοιώθετε το σώμα σας να κοιμάται και να πάλλεται/δονείται (λόγω της αδρανοποιήσης - “μουδιάσματος” των μυών σας) μέ ένα ίσως βουητό στα αυτιά σας.
Όλοι το παθαίνουμε κάποτε στη ζωή μας (συνήθως στην αρχή της εφηβείας μας). Με κάποια εξάσκηση μπορείτε να τα προκαλείτε κιόλας. (Το σημαντικότερο είναι να αρχίζετε να θυμάστε καλά τα όνειρά σας, να γράφετε ονειρολόγια, να μιλάτε για αυτά μπλα μπλα) Μπορείτε ας πούμε να βάλετε κάποιες συνήθειες σας στην καθημερινή σας ζωή να τις βαλέτε να σας ξυπνούν μέσα στα όνειρά σας, όπως το να κοιτάτε το ρολόι σας. (Κάθε φορά που βλέπετε το ρολόι, θα αναρωτιέστε, ονειρεύεστε τώρα;)
Τα συνειδητά όνειρα μπορείτε να πετάξετε και με τη θέληση σας;
Τα συνειδητά (lucid) όνειρα είναι όταν ξαφνικά μέσα στα όνειρά σας αρχίζετε να συνειδητοποιείτε ότι όντως ονειρεύεστε και μπορείτε λίγο πολύ να κάνετε ότι θέλετε. Ο βαθμός συνείδησης μπορεί να κυμαίνει από όνειρο σε όνειρο. Μπορεί απλώς για μια στιγμή να το συνειδητοποιήσατε και να συνεχίσατε να παίζετε το ρόλο σας όπως το ορίζει το όνειρο σας, μπορεί να συνειδητοποιήσατε όντως ότι ονειρεύεστε και να κάνετε ότι θέλετε (συνειδητά πια) με τα πρόσωπα ή τα αντικείμενα που βλέπετε στα όνειρα σας, μπορείτε επίσης να αλλάξετε όλο το όνειρο, να πετάξετε, να δημιουργήσετε καινούρια πρόσωπα για να τα ρωτήσετε ή να κάνετε μαζί τους ότι θέλετε (ναι μπορεί να παει ο νους σας στο πονηρό). Μπορείτε να φτάσετε σε τέτοιο βαθμό συνείδησης που θα νοιώθετε το σώμα σας να κοιμάται και να πάλλεται/δονείται (λόγω της αδρανοποιήσης - “μουδιάσματος” των μυών σας) μέ ένα ίσως βουητό στα αυτιά σας.
Όλοι το παθαίνουμε κάποτε στη ζωή μας (συνήθως στην αρχή της εφηβείας μας). Με κάποια εξάσκηση μπορείτε να τα προκαλείτε κιόλας. (Το σημαντικότερο είναι να αρχίζετε να θυμάστε καλά τα όνειρά σας, να γράφετε ονειρολόγια, να μιλάτε για αυτά μπλα μπλα) Μπορείτε ας πούμε να βάλετε κάποιες συνήθειες σας στην καθημερινή σας ζωή να τις βαλέτε να σας ξυπνούν μέσα στα όνειρά σας, όπως το να κοιτάτε το ρολόι σας. (Κάθε φορά που βλέπετε το ρολόι, θα αναρωτιέστε, ονειρεύεστε τώρα;)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)